شیوع بیماری سیلیاک در مبتلایان به سوء هاضمه

سابقه و هدف: سوءهاضمه در افراد می تواند نشانه غیر اختصاصی بیماری سیلیاک باشد و غربال گری این بیماران شاید بتواند به تشخیص اولیه افراد مبتلا کمک کند. هدف این مطالعه تعیین شیوع بیماری سیلیاک در بیماران مبتلا به سوءهاضمه است که به صورت روتین جهت تشخیص مورد آندوسکوپی قسمت فوقانی معده-روده ای قرار گرفته اند.   مواد و روش ها: بین سال های 87-86، 407 بیمار که به دلایل مختلف آندوسکوپی شده بودند (193 مرد، 214 زن، با متوسط سن 1/36سال) مورد مطالعه قرار گرفتند. ویژگی های بافت شناسی در نمونه های بیوپسی دئودنال و سرولوژی برای بیماری سیلیاک بر اساس طبقه بندی اصلاح شده مارش و الایزا برای ایمنوگلوبولین a و آنتی بادی های ضد ترانس گلوتامیناز ( ttg ) آزمایش شدند. افراد با نقص iga با igg ttg مورد بررسی و آزمایش قرار گرفتند.   یافته ها: بافت دئوذنال در 4/6% غیر عادی بودن روده کوچک شامل مارش یک تا سه را نشان دادند( marshi-iiic ). بر اساس آنالیزهای سرمی، 33/10 بیماران ttga مثبت، بافت شناسی غیر عادی داشتند( marshi-iiic ) و همگی آن ها ttga مثبت داشتند (45/2%). 4 بیمار از 407 مورد نقص iga داشتند که igg ttg در هیچ کدام از آن ها مثبت نشد.   نتیجه گیری: در این مطالعه در حدود 4/6% موکوس روده کوچک غیر طبیعی داشتند و 1/8% دارای سرم مثبت برای سیلیاک بودند. به هر حال، بافت شناسی و سرولوژی هر دو در 407/10 مثبت شدند (45/2%). شیوع بالای سیلیاک در میان افراد سوءهاضمه بیان می کند که آن ها گروه پر خطر برای بیماری سیلیاک به شمار می روند.